Hoe een fotoprobleem een nieuwe verslaving werd... :o) #1

Vanmorgen hadden we een heerlijke workshopochtend bij de Kijkkast! Project Life in Kijkkast Style! De deelnemers wisten totaal niet wat ze konden verwachten, hadden om een verrassing gevraagd en hebben vanmorgen zelfs hun allereerste Kijkkast-workshop-ervaring gehad! En het was met groot succes want ze maakten prachtige werkstukken met hun zelf meegebrachte foto's, en ze waren heel verbaasd over de mogelijkheden en over hun eigen kunnen!

Foto's, we hebben ze allemaal, en te vaak liggen ze te verstoffen achter in een kast, of zitten ze opgeslagen op een computer waar nooit iemand er meer naar kijkt... Ontzettend jammer! Maar ja, hoe verwerk je ze? Er zijn diverse mogelijkheden!

Al een jaar of 20 maak ik aangeklede fotoboeken. Beter bekend onder de naam scrapbooking. Een heerlijke en veelzijdige hobby, met prachtige boeken als resultaat. Ik heb het jaren lang heel veel gedaan, geef er al een jaar of 12 workshops mee, met een grote groep trouwe workshopgasten, en het verveelt nooit!

Heerlijk om te doen, je kon echt zo een paar dagen bezig zijn met een lay out, en de kids zijn dol op hun boeken!

Alleen...

Het schiet op deze manier natuurlijk niet erg op...

Dus dit plaatje zal mijn medescrappers vast bekend voorkomen...... ( ik heb er tenminste smakelijk om gelachen toen ik hem zag...)

Ondertussen groeide gelijk met de kinderen ook mijn berg nog te verwerken foto's  (vast ook wel herkenbaar) en die zou ik, zo was mijn plan, vast en zeker ooit nog eens gaan inplakken in een gezellig boek... maar ik moest op een gegeven moment toch aan mezelf bekennen dat dat nooit meer zou gaan lukken... Althans niet op de scrapmanier die ik gewend was...

Toen ik een paar jaar geleden voor het eerst Project Life zag ( het fotoboekidee met insteekhoezen, foto's en kaartjes, dat werd ontwikkeld door Becky Higgins, waarover ik later meer zal vertellen) dacht ik in eerste instantie: Ja handig, want je werkt er in no time heel veel foto's mee weg...maar... het is niets voor mij! Veel te voorbedacht! En dat vind ik als creatieveling niet persoonlijk en niet uitdagend genoeg. Ik wil toch een stukje aandacht, persoonlijke input en gevoel in de fotoboeken stoppen... Mijn eigen details toevoegen... en zo de herinneringen weer tot leven roepen.

Gaandeweg bedacht ik dat het systeem toch wel heel leuke mogelijkheden bood dus ik twijfelde......Heee...ik kon natuurlijk ook ZELF de kaartjes maken! He ja! Dat was een goed idee!!!! Met allerlei stempels, papiertjes, techniekjes en frutsels aan de gang! WAUW!!! Superleuk om te doen! Alleen...

Dit kostte me ongeveer net zo veel tijd als het gewone scrapbooken.

Dat werd hem dus ook niet. *zucht*

Toch zag ik er wel wat in. Ik houd best van diverse stijlen en een kenmerk van mijn werkstukken is vaak dat ik van wat strakkere indelingen houd, mijn scrapwerk en kaartjes nooit al te vol stop maar wel altijd leuke details wil toevoegen die het helemaal "van mij"maken. De vakjesindeling was dus wel heel erg leuk!

En zo'n handzaam kaartje bewerken is ook een heel lekker tussendoorwerkje! Goed te behappen en fijn om toch iets af te kunnen maken, ook als je maar een kwartiertje tijd hebt iets te kunnen knutselen. En zulke dagen zijn er nu eenmaal vaak! Vast ook herkenbaar he?

Een ander "probleem"waar ik tegenaan liep was de grote hoeveelheid materiaal die ik er voor verzameld heb, en die ik in de praktijk, hoe leuk ook, niet blijk te gebruiken. Gewoon omdat ik niet de dingen kon vinden die ik er bij wilde hebben. Net de verkeerde kleur, de foute maat, een ander thema etc. Dat was zo voor het scrapbooken, maar ik kwam het bij de spulletjes voor Project Life ook weer tegen. Je hebt iets over van een kit of set, en daar doe je vervolgens niets meer mee... Zonde! Verzamelen van spullen is natuurlijk leuk, en voor velen zelfs een hobby op zich, maar het is natuurlijk wel de bedoeling dat je het ook echt volop GEBRUIKT!


Hoe lossen we dit nu weer op...

Uiteindelijk kwam toch alles nog goed! Een kwestie van puzzelstukjes die op hun plek vallen, de kat uit de boom kijken, uittesten, bedenken en uitwerken. Met als uitkomst:

Een nieuw recept, met alle ingredienten die ik wilde hebben, creatief maar ook snel en makkelijk, niet te kostbaar, overzichtelijk, veelzijdig EN geschikt voor iedereen!....En ik ben nu helemaal happy! Mijn workshoppers ook! Zelfs zo leuk dat een nieuwe verslaving op de loer ligt. Maar dan een leuke verslaving, zonder de nadelen die ik hierboven noemde!

Het komt helemaal goed! ;o)

In het komende weekend vertel ik er alles over!